Kerst

Wat als ik jou Maria noemde

En jij mij de Ezel
en jij mij meeneemt naar de stal

Waar wij uit de massa opdoemde

dan wordt het zomer in relatieve tijd
en halen we samen herinneringen op
aan wat zich een gesprek in een sombere winter noemde

daar aan woeste oevers en geruis
van de hemel boven de stal, die weerkaatst in golven
als gulzige vlinders, verslindende wolven

in tintelend dronkenschap
dubbel bekeken door waarheid
Als zwanen op het strakke water

Bang om het te breken

daar ben jij mijn winter
onder een helse zomerzon