maandag, januari 17, 2011

bleu monday

Maandag, get yourself together dag!

Maandag, een zoals ik er al zoveel heb gekend.
de dag na het weekend, de dag voor de rest van de week.

Wanhopig en nog moe van het weekend probeer je jezelf bij elkaar te rapen,
Er moet gebeld worden en je wil weten welke afspraken je hebt.

Losse flarden uit het weekend schieten in je hoofd voorbij als je je afvraagt waar bvb je agenda is gebleven, je pinpas, portefeuille of je telefoon.

Later blijkt dat je je pinpas kan ophalen bij je stamkroeg omdat je hem vannacht daar hebt gelaten als borg. Het gene impliceert dat je je portefeuille al eerder die avond kwijt bent geraakt of gewoon niet kon vinden.

Je gedachten worden onderbroken door het geluid van je telefoon, In je broekzak.
Je broek vind je aan het voeteneind van je bed, uit de pijpen hangen als dooie rupsjes je licht-roze  sokken en je kan de vergelijking met je zelf niet onderdrukken.

Bij nadere inspectie van je telefoon zie je je laatst gebelde nummers en realiseer je je dat je naast je portefeuille ook je eigenwaarde bent verloren vannacht door om 5 uur "bepaalde iemanden" te bellen.

Get yourself together maandag.. De dag waarop je vooruit wil kijken maar geremd word door het verleden dat je dwingt terug te kijken.

En zelfs de get your self together maandag kent een nog donkerder broertje.
Een eendagsvlieg maar de zwaarste onder de maandagen. Bleu monday!

Get yourself together blue monday, de dag waarop we terug kijken, verder dag alleen een weekend.
De dag waarop we terug kijken op alles wat we  recent verloren hebben in onszelf.

goede voornemens die verloren zijn gegaan, 3 weken na data, dromen die we hebben laten varen, kansen die we hebben gemist door eigen incompetentie en desalniettemin, ruggengraat die we niet getoond hebben toen het zo nodig was.

En nadat je al snel van jezelf geconstateerd hebt dat je waardeloos bent, als vriendin, moeder, vrouw, schoondochter, en werknemer
wil je je beste vriendin bellen om uit te huilen, en om te horen wat er mis is aan haar.

want ik bedoel.. waardeloos was je toch al en het voelt altijd beter als je niet in je eentje waardeloos bent. Gedeelde smart is halve smart zeggen ze altijd, en dat zeggen ze niet voor niets denk ik dan maar.

Okee, maar je wil dus even lekker zeuren en huilen en je zielig voelen en bevestigd krijgen dat je helemaal niet waardeloos bent.. je toets het nummer van je beste vriendin in, en de telefoon gaat 1 keer over.. daarna. stilte
Is je batterij op!
en ligt de oplader nog bij je vriendje, Je start je computer op maar je internet verbinding loopt vast want ja, bij de UPC is het ook bleu monday.

( toch wil ik als kritische noot erbij zetten dat ik de UPC ervan verdenk ergens in een kelder ook blauwe dinsdag woensdag, donderdag en vrijdag te hebben! )

Dus zet je het op een huilen, je verliest jezelf in puur medelijden en hiermee bevestig je dat alles wat je daarvoor over jezelf hebt gedacht nu waar is! Dit is de puurste daad waar het donkere broertje van Maandag op wachtte, de daad waar hij zich mee voed. zelfmedelijden!

Want op het moment dat het even tegen zit, en ja dat is dan vaak op een maandag
en 1 keer per jaar zit het precies op die maandag heel veel mensen tegen,
juist dan krijg je de kans ruggengraat te tonen.
je krijgt de kans je borst vooruit te tonen, je neus in de lucht te steken en vooruit te kijken. Om te leren van het verleden en het anders te doen. En alles wat we verloren hebben weer te vinden!

De dag die ons kwetsbaar maakt maar niet onverslaanbaar.
Wel net kwetsbaar genoeg om eerlijk naar onszelf te kunnen kijken.
Get yourself together blue monday is de dag waarop je een heldere kijk krijgen in het verleden en het heden. Dus laat je er niet door kisten maar misbruik het!

wedden dat het heerlijk voelt!

ps, wanneer je voor een slok melk naar de koelkast loopt, die nagenoeg leeg is, word je daar in eerste instantie heel chagrijnig van, totdat je beter kijkt en naast een half stuk aangevreten Brie je portefeuille vind.

maandag, januari 10, 2011

spierballen en kruiskoppen

lig  in mn bedje. eindelijk!
all by myself. rust.. stilte..
en dan ga je nadenken..
(kan iemand mij vertellen waar je die functie kan uitzetten?)
dit is het dus.. een eigen huis hebben..
zo voelt dat dus
en zo voelt het dus ook als je aan het verbouwen bent..
je hele huis tegelijk... in 1 keer.
en zo voelt het dus ook als je dus net als ik zo eigenwijs bent om er te blijven wonen tijdens de chaos.
(denk dat dat ook de reden is van een enorme situatie op het midden van mijn voorhoofd en het zaagsel in mijn hoofd.)
Het voelt als veel tegelijk.. moe zijn, spierpijn hebben, en het stomme gevoel van helemaal niets meer op de bank hebben omdat je dat net hebt uitegeven aan een verfbrander afdekfolie, kwasten en schuurpapier.
(ja daar stond ik dan in mantelpakje en pumps in de Gamma. 
Niet helemaal volgens de dresscode dacht ik toen ietswat opgelaten)
Maar ik denk wel vaker niet vooruit. 

Een huis kopen en meteen volgas verbouwen.. het hele zooitje in 1 keer.
Tegen beter weten in gewoon lekker doen, niet luisteren naar wat andere zeggen..
ben 25 en zeker oud en wijs genoeg om alles helemaal lekker zelf te bepalen.

"selluf doen" is zo iets voor peuters eigenlijk..
Ben denk ik achteraf gezien ook nooit uit die fase gekomen.. herken nog zo ontzettend veel..
alles ontdekken, (welke wijn? welke kroeg? welke man? welke kleren? schoenen? welke baan? pffff)
Sinds 3 dagen slaap ik uit pure noodzaak in de keuken.
en dat heeft eigenlijk weinig relatie met dat ik gewoon graag wat in mijn mond heb.

Rechts van mij staan mijn schilderijen op de vensterbank en mn kledingkast
Voor de kast ligt mijn zijde zwarte shirtje waarvan ik mij net ontdaan heb met daarboven op mijn bh en chanel zonnebril, links van mij verhuisdozen, en nog meer kleren, en legen flessen wijn.. ook nog volle flessen wijn..(?!)
ik word ouder.

Mijn klerenkast, gevult met zowel opgevouwen en niet opgevouwen kleren maakt een iets rommelige indruk (wat overgens helemaal niet misstaat in de rest van de kamer.. uh keuken) .. de pijp van mijn nieuwe spijkerbroek hangt nochalant over de plank en eindigd tussen de deur die ik daardoor al 2 dagen niet dicht krijg. (wat tot de nodige frustratie heeft geleid) maar toch ik krijg het op een of andere manier al 2 dagen fysiek niet voor elkaar die broek op te vouwen en de kast dicht te doen.. 
dus stoor ik me er gewoon al 2 dagen aan.

Ergens maakt het me eigenlijk ook echt niets uit.
Niemand die er over klaagt, eigenlijk alleen ik.. 
dus denk ik "leg het naast je neer.. maakt niet uit.. komt wel.. chill.. morgen doe ik het echt,. dan vouw ik hem op.. dan doe ik de hele kast.. ja! goed idee.. de hele kast.."
De volgende dag denk ik precies het zelfde.. "morgen ruim ik hem op".. en niemand die na een week zegt "heb je dat nou nog niet opgeruimd?!  heerlijk alleen wonen!

Maar ik wilde zo graag gaan slapen vanavond.. waar het niet dat mijn bed vol ligt met mannen materiaal.dat ligt er al een tijdje.. en erg genoeg ben ik de gene die het gebruikt, dat mannen materiaal. Eigenlijk wil ik niet weten dat een kruiskop schroevendraaier een kruiskop shoevendraaier heet.. en wat een watertang is..

Ik heb mij al 4 weken overgegeven aan het "mannen" werk en verlang nu toch echt, helemaal tegen mijn principes in naar een man. een echte man, van vlees en bloed, die zonder t-shirt en ongelooflijk mooi glimmend lijf zonder problemen het zware werk doet en daar nog een beetje leuk bij kijkt ook! liefst een erg sterke en handig met schuurmachiene zodat ik kan doen waar ik ook echt voor gemaakt ben, (en dan bedoel ik niet afwassen, schoonmaken en kinderen baren, zoogen en opvoeden!)

maar even terug naar die man.. uh de mannen dingen..
ik denk dat deze specifieke zoekvraag naar een man bij lexa.nl weinig enthousiaste reacties op gaat leveren. Al helemaal als ik er eerlijk bij vermeld dat het daten duurt tot aan het eind van de verbouwperiode, daarna is het sleutel inleveren en vergeten dat je me ooit gekend hebt.
Jammer.

nu toch maar zelf het heft/schuurmachine in handen nemen. (is eens een keer wat anders)

dus ik ga morgen weer in stijl (lees pumps en rokje want het is immers mooi weer en als ik van de ladder val en mijn nek breek en de ambulance broeder is toevallig heel knap en sterk en zo, net als in films wil ik niet dat hij mij vind in oude kleren. dat zou niet passen in de gang van mijn sprookjes achtige bestaan.

dus ik ga in stijl de ladder op om mij volledig te wijden aan de eindeloze klus;  De verf van de balken te krabben.
ik heb de afgelopen maand zoveel gekrabt dat menig bodybuilder in de sportschool mij nakijkt om mijn gespierde boven armen.
deze zien er welvarend uit en.. als ik mijn spierballen was zou ik me goed voelen.. beter dan ooit! tenminste.. als ik gewenst was..
Nu moet ik toegeven dat ik ze laatst heb bekeken in de spiegel. ( ik kon er moeilijk om heen, irritant gewoon. maar okee.. 1 ding tegelijk). Ik was er niet heel blij mee.
madonna zou er jaloers op zijn, maar mijn spierballen zijn ongewenst.. 

verder veroorzaakt de continue wrijving van het verfafkrab-ding in je hand in eerste instantie pijnlijke blaren blaren (week 1en 2) die je overgens goed kan afplakken met duck-tape, waarna je weer gewoon verder kan krabben, en later na de duck-tape krijg je eelt. 
Ook hndig in tijden van het krabben want dan voel je helemaal niets meer!

Mijn handen op dit moment, zijn niet echt een geval van elegantie. 
Ook tintelingen in de vingers en een dood gevoel in de gehele hand zijn niet ongewoon aan het eind van de dag.. (voor een man wellicht in bepaalde situaties wenselijk) voor mij net iets minder, mocht ik vanavond nog ergens een man opduiken en aan onareren toekomen moet ik helaas teleurstellend antwoorden.. "sorry maar ik trek het niet meer"
P.S Heb wel mijn nagels nog niet gebroken wat mij zeer tevreden stemt.. stijlvol klussen kan dus.

donderdag, januari 06, 2011

Familie Van Tassie

En terwijl het middag en dus rustig was, reed Marga in haar Opel Vectra 90 waar je 100 mag.
en nu heb ik niet iets specifieks tegen Opel Vectra's maar wel in dit geval.

Marga had namelijk 5 weken geleden een fijn kleurtje kastanje bruin rode henna spoeling in haar haar gedaan, op zondag aan de keukentafel met de buurvrouw, thee en een bescuitje erbij, de laatste roddels, Marga had er van genoten dat weet ik zeker.  En bij het zien van het resultaat hadden ze in een dolle bui nog een bescuitje mogen nemen.

Dat spoelinkje was nu niet alleen 3cm grijs uitgegroeid maar ook verwassen en oranje uitgeslagen bij de puntjes van het droge doffe haar dat als verroest ijzer op haar hoofd zat gedrapeerd.
daar zat ze dan, Marga.
2 handjes aan het stuur van de Opel vectra, Mee te neuriƫn met de CD van Frans Halsema.
90 rijdend waar je 100 mag.
en ik reed er achter met aan mijn linker zijde een vals grijnzende doorgetrokken witte streep.
en ja, dan heb ik iets tegen Opel Vectra's.. dan heb ik heel erg iets tegen Opel vectra's!

Gelukkig ging Marga links af bij de eerste kruising, wat ze 2 km daarvoor al aangaf met haar knipperlicht.. (bravo, netjes hoor).
na 3 keer knipperen van haar richting aanwijzer zie ik de rode remlichten voor mij aan gaan, NEEEEEE!

Jawel! Marga heeft zojuist de rem ingetrapt om er zeker van de zijn de afslag over 1,5 km niet voorbij te kunnen rijden.. ondertussen rijden we 70..waar je 100 mag.
En heb ik mij ontpopt tot bumperklever.. terwijl ik me afvraag of te zacht rijden ook strafbaar is..

zuchtend achter mijn stuur ontsnapt haar naam sissend tussen mijn tanden en lippen door..
tenminste.. haar naam.. haar ouders hebben haar wellicht anders genoemd maar ze heet Marga.

Mike rijd voorbij, in een gele Seat Leon. en dat is goed te horen.
Het opgefokte geluid dreunt door de radiomuziek heen.
voor een extra stoer effect rijd hij met 120 over de doorgetrokken streep
en in de 3e versnelling.. bruut geluid! stoer hoor Mike..

welk punt wilde je hier precies maken?
want als je dadelijk om de boom gevouwen zit en vloeibaar uit je auto lekt tezamen met de benzine
kan ik dat nog even doorgeven aan je nabestaanden.
Gestorven in het harnas, Mike streefde naar een betere wereld,
Waarschijnlijk zonder Marga's in Opel Vectra's die 70 rijden waar je 100 mag.
maar ach, het is het waard je leven er voor te geven moet hij gedacht hebben.

Mike is denk ik van het type dat tijdens de eerste date, na de pizza en een kratje bier schaamteloos je string over zijn hoofd trekt en ranzige teksten begint te roepen terwijl hij achter je staat en je tegen je dijen aan slaat..
Zijn moeder noemt dat.. ruwe bolster. blanke pit.
ik vind het meer een gevalletje "ik zou mijn hond er nog van af trappen."

In een glimp zie ik nog net zijn met gel stak naar achter gekamde haar en schakel ketting.
Tegen de achterruit zit een slinger-aapje met AJAX shirtje aan, wat gezelschap word gehouden door het knuffel beertje met pluche hartje in zijn hand op de hoedenplank.

Marga is afgeslagen en ik kan weer doorrijden.
De actie dat je je rijbewijs gratis kreeg bij je duo verpakking kleurspoeling of bij een abonnement op de Actueel heb ik jammerlijk gemist.
tijd om de regels omtrent het behalen van je rijbewijs iets aan te scherpen denk ik.
wat denk jij Camiel?
Jij hebt hier vast vaker over nagedacht terwijl je in je Volvo op weg bent naar Den Haag.
of word je gereden en heb je hier zelf geen last van?
is het niet raar dat als je minister van verkeer bent dat je je laat rijden en dat je dus zelf geen deelnemer bent aan het verkeer.. ik ga er dus van uit dat je niet gereden word. dat begrijp je.

Maar camiel, is het een idee om het rijbewijs te behalen met een examen en bijvoorbeeld een IQ test.
of misschien moeten we er een opleiding niveau aan verbinden.
of is het een idee om de weg op sommige tijdstippen te sluiten voor de groep mensen die geen 2 uur per week auto rijden... of hele bevolkingsgroepen uitsluiten van het rijbewijs? zou dat mogen?..

zal Geert er eens over bellen, die is daar wel van geloof ik.
misschien mooi punt voor zijn nieuwe campagne..
of zou hem dat te veel kiezers kosten?