Stralen

In alleen de stilte,
van mijn eigen gedachten
zou ik mezelf af kunnen vragen
wat dat gene is wat mij mij maakt.


Alleen in de ruimte
van mijn eigen gedachten
zou ik mezelf kunnen laten wandelen,
om te zien wat mij mij maakt.


Maar zo diep zal ik nooit gaan.
Want als ik in alle stilte
door de ramen naar binnen kijk,
zie ik slechts de reflectie,
van de dingen die me verdrietig maken.
Ze zullen me verblinden


Als ik verder kijk,
zal ik slechts de schaduw zien
van mijn angsten die het verdriet overschaduwen.


Er is hierbinnen geen plaats om me te verschuilen.


Daarom besluit ik
deze gevoelens
aan de buitenkant te dragen,
daar waar het straalt en schittert.


Waar het mij mij maakt.