Carna Val

Carnaval 2011,
door mij vrijelijk vertaald als
Carna Val,
de val van het vlees.
de val van het voetstuk waar we onszelf als menselijke beschaving op hebben geplaatst.

De tot louter vlees geworden verklede schimmen die door de stad dwalen onder invloed van drank en joligheid hebben niets maar dan ook niets meer te maken met de menselijke beschaving zoals we die ooit samen opgebouwd hebben en de normen en waarden die we de rest van het jaar hanteren.

De piloot blijkt vuilnisman, de makelaar gaat verkleed als zwerver en de chirurgijn geeft zich uit voor piraat. De heer blijkt een prins te zijn, en de ideale huisvrouw verre van ideaal.

Normen en waarden hebben we thuis gelaten en nu staan we hier,
Als ons alter ego in een odeur van lauw warm bier en sigaretten.
En waar we drinken uit plastic wegwerp glazen terwijl de spastische klanken van carnavals krakers onze gehoor bereiken waarna het in mijn hersenen verwerkt word. Mijn hersenen censureren niets, en ik vraag mij af of de wetenschap al zover is dat dat zou kunnen.

De zwetende stinkende massa mensen staat zo dicht tegen elkaar, lichaam aan lichaam aan dat de lijnen van elk individu moeilijk te onderscheiden zijn en de omgeving veranderd in een grote massa dampend vlees. Carna val.

En zo tongt Wilma, die nog het dichts bij komt wat betreft beschavings tijdperk, compleet met witte bollen ketting en met in 1 hand 2 bier en een peuk er gretig oplos met de James Bond die ze tegenkwam aan de bar tijdens het bestellen van bier, heul veul bier. En terwijl ze daar haar staat te doen met James komt een van haar vrienden de biertjes ophalen. Ik denk dat het wachten haar te lang duurde. Zonder ook maar enige respons te geven gaat Wilma door met James en pakt haar vriendinnetje die verkleed is als ananas die biertjes van haar over. Ze had op z'n minst het fatsoen kunnen op brengen hem even voor te stellen, of zou dat te pijnlijk zijn omdat ze waarschijnlijk zijn naam niet meer wist, of überhaupt niet weet?
ach, ze heeft nu in ieder geval 2 handen vrij waarmee ze haar waardigheid gretig kan weggeven.

Aan de andere kant van de dansvloer slaat Fred ondertussen met zijn opblaasbare knuppel tegen de billen van een naar het lijkt, uit de PABO komend satan custume van satan 6, tenminste ik heb ze genummerd voor mezelf, want er lopen er meer rond in dit pakje. Als ik Fred was zou ik het verschil ook niet zien, arme Fred. Ik neem het hem dan ook niet kwalijk dat ik hem 5 minuten later tegen kom met zijn tong in satan 3.

En daar sta ik dan, midden in deze kroeg, te midden van de oneindige mensen massa, muziek, rook en bier, ik hoor gelach, ik zie mensen genieten, de sfeer is goed,, mensen vermaken zich, voelen zich vrij, lijken gelukkig.. tevreden met wie ze zijn, waar ze zijn, en wat ze doen.

Even lijkt de wereld ideaal, omdat we ons hier, te midden van de teloorgang, tijdens de ogenschijnlijke afbrokkeling van de beschaving, niet laten leiden door sociale status, politieke voorkeur, geloof of geaardheid. Even zijn we allemaal onderdeel van de zelfde grote massa vlees.

En midden in de kroeg ,Midden in Nederland, midden in mijn leven en te midden van dit alles zie ik de contradictie en vraag ik mij af..,

Is dit waar de evolutie ons heeft gebracht?