donderdag, maart 15, 2012

Over datum

Rokjesdag vandaag, de zon schijnt en Nederland heeft zin in de zomer,
Ik ook. Dus laten we beginnen aan de lente.. De terrasjes roepen dus geef ik, hoog zwanger dat wel maar braaf gehoor!

Het geluid van mijn hakken een voor stampend en bijna bezwijkend onder m'n gewicht op de houte tredes galmt door het trappenhuis, aan mijn arm draag ik mijn leren hand tas.
Mijn onwijze buik in m’n rokje maakt dat ik niet te snel kan en loop als een dronken pinguin.
In een glimp zie ik het spiegelbeeld van mijn rode lippen in het raam. De zon weerkaatst in de zweetdruppeltjes op m’n voorhoofd en het zal niet lang meer duren of ook mijn blouse tekent donker af door het zweet op mijn rug. Ik glimlach als een hoer met kiespijn naar mijn spiegelbeeld.
 
Terwijl ik puffend hijgend en zwetend de laatste trap naar beneden af wil lopen voel ik het, warmte.
En het is niet die zelfde warmte die ik net op mijn gezicht voelde, de warmte van de zon.
Ik kan me namelijk niet voorstellen dat die langs mijn benen naar beneden loopt. Een donkere natte vlek breid zich voor mijn voeten uit en sijpelt over de eerste treden richting de voordeur. Toevallig, daar was ik ook naar opweg! maar ik heb zo het idee dat ik zojuist vertraging op heb gelopen.
 
Er schiet van alles door mijn hoofd, Is dit het? Even bedenk ik me dat ik al 3 weken braaf elke ochtend met veel moeite mijn benen scheer voor dit moment. Ik ben namelijk ruim 3 weken "over datum"

Hier sta ik dus, met gladde benen, op de trap, met m’n tas, in m’n pakje zonnebril op en op pumps te bevallen.
Oh mijn god, ik ga bevallen. Het is zover..
 
Nog staand op de trap met mijn gladde benen in gespreide stand zoek ik in mijn tas naar mijn mobieltje. het ziet er meer uit alsof ik onder schot word gehouden door het voltallige team van de FBI en word gevraagd het laatste beetje crack uit m'n tas te pakken.

Maar ik dwaal af.. help, waar is, ik realiseer me half dat ik huil, blij ben, in paniek ben en gestressed ben en nog steeds met mn benen wijd bovenaan de trap sta terwijl het vruchtwater al halverwege is. Die wedstrijd ga ik verliezen.. Ik voel, nee zie het aan m'n water!

ik ga nat maar in stijl de trap terug op om mij volledig te wijden aan de eindeloze klus die sinds enkele minuten dichterbij dan ooit voor mij ligt. Trede voor trede schieten de ramp scenario’s door mijn hoofd en bij elke trede lijkt er een nieuw rampscenario bij te komen.
 
Weer werp ik bij het opklauteren van de trap. een blik in de raam en zie mijn rode lippen. Ze zijn opgezet door het vocht wat ik al weken vasthoud en even zou ik mezelf sexy kunnen voelen met mijn Angelina Jolie look tja..in alle andere gevallen maar nu niet.. 

even schieten ook mijn borsten voorbij, die overgens expansioneel zijn gegroeid, gevolgd door de blik van mijn man. Ik hoor zijn stem terwijl ik aan zijn verlekkerde blik denk ' lieverd wat ben je toch sexy zwanger.' zwanger ben ik zeker, tenminste nog even..maar sexy voel ik me aller mist en geen rokjesdag of lippestift die daar invloed op heeft!

Maar de lente is begonnen,
En dit jaar als moeder.