spierballen en kruiskoppen

lig  in mn bedje. eindelijk!

all by myself. rust.. stilte..

en dan ga je nadenken..

(kan iemand mij vertellen waar je die functie kan uitzetten?)

dit is het dus.. een eigen huis hebben..

zo voelt dat dus

en zo voelt het dus ook als je aan het verbouwen bent..

je hele huis tegelijk... in 1 keer.

en zo voelt het dus ook als je dus net als ik zo eigenwijs bent om er te blijven wonen tijdens de chaos.

(denk dat dat ook de reden is van een enorme situatie op het midden van mijn voorhoofd en het zaagsel in mijn hoofd.)

Het voelt als veel tegelijk.. moe zijn, spierpijn hebben, en het stomme gevoel van helemaal niets meer op de bank hebben omdat je dat net hebt uitegeven aan een verfbrander afdekfolie, kwasten en schuurpapier.

(ja daar stond ik dan in mantelpakje en pumps in de Gamma. 

Niet helemaal volgens de dresscode dacht ik toen ietswat opgelaten)

Maar ik denk wel vaker niet vooruit. 

Een huis kopen en meteen volgas verbouwen.. het hele zooitje in 1 keer.

Tegen beter weten in gewoon lekker doen, niet luisteren naar wat andere zeggen..

ben 25 en zeker oud en wijs genoeg om alles helemaal lekker zelf te bepalen.

"selluf doen" is zo iets voor peuters eigenlijk..

Ben denk ik achteraf gezien ook nooit uit die fase gekomen.. herken nog zo ontzettend veel..

alles ontdekken, (welke wijn? welke kroeg? welke man? welke kleren? schoenen? welke baan? pffff)

Sinds 3 dagen slaap ik uit pure noodzaak in de keuken.

en dat heeft eigenlijk weinig relatie met dat ik gewoon graag wat in mijn mond heb.

Rechts van mij staan mijn schilderijen op de vensterbank en mn kledingkast

Voor de kast ligt mijn zijde zwarte shirtje waarvan ik mij net ontdaan heb met daarboven op mijn bh en chanel zonnebril, links van mij verhuisdozen, en nog meer kleren, en legen flessen wijn.. ook nog volle flessen wijn..(?!)

ik word ouder.

Mijn klerenkast, gevult met zowel opgevouwen en niet opgevouwen kleren maakt een iets rommelige indruk (wat overgens helemaal niet misstaat in de rest van de kamer.. uh keuken) .. de pijp van mijn nieuwe spijkerbroek hangt nochalant over de plank en eindigd tussen de deur die ik daardoor al 2 dagen niet dicht krijg. (wat tot de nodige frustratie heeft geleid) maar toch ik krijg het op een of andere manier al 2 dagen fysiek niet voor elkaar die broek op te vouwen en de kast dicht te doen.. 

dus stoor ik me er gewoon al 2 dagen aan.

Ergens maakt het me eigenlijk ook echt niets uit.

Niemand die er over klaagt, eigenlijk alleen ik.. 

dus denk ik "leg het naast je neer.. maakt niet uit.. komt wel.. chill.. morgen doe ik het echt,. dan vouw ik hem op.. dan doe ik de hele kast.. ja! goed idee.. de hele kast.."

De volgende dag denk ik precies het zelfde.. "morgen ruim ik hem op".. en niemand die na een week zegt "heb je dat nou nog niet opgeruimd?!  heerlijk alleen wonen!

Maar ik wilde zo graag gaan slapen vanavond.. waar het niet dat mijn bed vol ligt met mannen materiaal.dat ligt er al een tijdje.. en erg genoeg ben ik de gene die het gebruikt, dat mannen materiaal. Eigenlijk wil ik niet weten dat een kruiskop schroevendraaier een kruiskop shoevendraaier heet.. en wat een watertang is..

Ik heb mij al 4 weken overgegeven aan het "mannen" werk en verlang nu toch echt, helemaal tegen mijn principes in naar een man. een echte man, van vlees en bloed, die zonder t-shirt en ongelooflijk mooi glimmend lijf zonder problemen het zware werk doet en daar nog een beetje leuk bij kijkt ook! liefst een erg sterke en handig met schuurmachiene zodat ik kan doen waar ik ook echt voor gemaakt ben, (en dan bedoel ik niet afwassen, schoonmaken en kinderen baren, zoogen en opvoeden!)

maar even terug naar die man.. uh de mannen dingen..
ik denk dat deze specifieke zoekvraag naar een man bij lexa.nl weinig enthousiaste reacties op gaat leveren. Al helemaal als ik er eerlijk bij vermeld dat het daten duurt tot aan het eind van de verbouwperiode, daarna is het sleutel inleveren en vergeten dat je me ooit gekend hebt.

Jammer.

nu toch maar zelf het heft/schuurmachine in handen nemen. (is eens een keer wat anders)

dus ik ga morgen weer in stijl (lees pumps en rokje want het is immers mooi weer en als ik van de ladder val en mijn nek breek en de ambulance broeder is toevallig heel knap en sterk en zo, net als in films wil ik niet dat hij mij vind in oude kleren. dat zou niet passen in de gang van mijn sprookjes achtige bestaan.

dus ik ga in stijl de ladder op om mij volledig te wijden aan de eindeloze klus;  De verf van de balken te krabben.

ik heb de afgelopen maand zoveel gekrabt dat menig bodybuilder in de sportschool mij nakijkt om mijn gespierde boven armen.

deze zien er welvarend uit en.. als ik mijn spierballen was zou ik me goed voelen.. beter dan ooit! tenminste.. als ik gewenst was..

Nu moet ik toegeven dat ik ze laatst heb bekeken in de spiegel. ( ik kon er moeilijk om heen, irritant gewoon. maar okee.. 1 ding tegelijk). Ik was er niet heel blij mee.

madonna zou er jaloers op zijn, maar mijn spierballen zijn ongewenst.. 

verder veroorzaakt de continue wrijving van het verfafkrab-ding in je hand in eerste instantie pijnlijke blaren blaren (week 1en 2) die je overgens goed kan afplakken met duck-tape, waarna je weer gewoon verder kan krabben, en later na de duck-tape krijg je eelt. 

Ook hndig in tijden van het krabben want dan voel je helemaal niets meer!

Mijn handen op dit moment, zijn niet echt een geval van elegantie. 

Ook tintelingen in de vingers en een dood gevoel in de gehele hand zijn niet ongewoon aan het eind van de dag.. (voor een man wellicht in bepaalde situaties wenselijk) voor mij net iets minder, mocht ik vanavond nog ergens een man opduiken en aan onareren toekomen moet ik helaas teleurstellend antwoorden.. "sorry maar ik trek het niet meer"

P.S Heb wel mijn nagels nog niet gebroken wat mij zeer tevreden stemt.. stijlvol klussen kan dus.