woensdag, oktober 19, 2011

Rond

Terwijl ik gecontroleerd en in een vast stramien met mijn middel en wijsvinger in ronde bewegingen mijn slapen masseer staar ik wezeloos en diep in gedachten verzonken naar het kleine kaarsje dat niets vermoedend op tafel vrolijk zijn best doen om wat licht te geven. al is het gedimd, het is perfect.

Ook de sfeervolle lampen in het etablissement zijn tot bijna miniem licht gedimd en een "niets aan de hand muziekje" vult ongehoord mijn oren.

Mijn diepe overpeinzing word verstoord door de barman die komt vragen of het wel goed met me gaat.. hoewel ik me onzichtbaar voelde blijkt dit dus niet het geval, en het maakt me melancholische verdrietig.

of het goed met me gaat? vraagt hij nou echt hoe het met me gaat?!.. is dat zijn werk? Is hij naast barman ook part time Psych? dacht hij in een bar een nieuwe bron aan klanten aan te kunnen boren?! "of het goed met me gaat?" tsssss

In mijn hoofd speel ik de situatie die zojuist plaats vond nog eens af. in slowmotion. mijn vingers hebben ondertussen mijn slapen verlaten en liggen gespannen in elkaar gevouwen op de tafel voor me, mijn borstbeen leunt er vermoeid tegen aan. het voelt warm. hij vraagt iets anders, of ik wat wil drinken. Maar zijn ogen stellen de andere vraag zo overduidelijk dat ik naar hem glimlach om hem gerust te stellen en mezelf nog even voor de gek te houden. Ik vraag hem glimlachend om de wijnkaart.

Een iets wat lange buigzame geplastificeerde wijnkaart wiebelt onwillekeurig in mijn handen en verraad mijn onzekerheid over de keuze wanneer ik de wijn bestel.


de psych moet het gezien hebben en verlost me. "een goede keus mevrouw"
krijg ik te horen uit een mond die ondertussen bijna de zelfde glimlach als die van mijn gezicht exact kopieert. oh wat is deze bar psych goed!

"een mooie ronde wijn" verzekerd de jongeman, en knikt er bevestigend bij.

Ronde wijn.. Ronde wijn!! ergens in mij gaat het vlammetje iets lichter branden. HALLELUJA! Het kaarsje op tafel begint enthousiast maar bescheiden mee te dansen op zijn zwartgeblakerde steeltje.

Een staande ovatie voor mijzelf.. en mijn zelfstandige (veilige) keuze voor de Puligny-Montrachet.

Ronde wijn.. ik zie het voor me;.. een loop, een mooie ronde glanzende rode loop, never ending.. een niet leeg rakend glas wijn! een eeuwig walsende ronde rode wijn..
laat dat nou precies zijn wat ik zo hard nodig heb!
want wijn is fijn, en het helpt, altijd! niet voor eeuwig maar voor dit moment vast en zeker.

Deze keer glimlach ik oprecht vanuit het diepste in mijn hart en ik knik bevestigend naar de ober. Als blijk van erkenning voor mijn keuze knikt deze wederom beleefd terug en verdwijnt dan uit mijn gezicht. ideaal!
hij laat me alleen.. in dit moment van euforie. van overwinning.. hij weet dat hij de credits zou moeten krijgen voor de zojuist verrichte interventie, maar bescheiden als hij is laat hij mij alleen. met de overwinning!

Hij zal het wel niet nodig hebben vraag ik me af... een bar psych leeft waarschijnlijk niet van de overwinning maar van de weg er naar toe. ja dat zal het zijn. mooie diepe gedachte..

Hij wacht op de betaling van zijn eerste factuur na dit eerste helende consult.. zijn moment van overwinning.. Puligny-Montrachet 9.75 euro.
dat kost dus de ideale man per consult.

Het kaarsje wakkert onstuimig in zijn houdertje.. het brand fel..
dus Psych,..doe mij nog maar mijn ronde wijn!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten