antwoorden

issue;

mijn huis zo laten in de staat waarin het verkeerd, of schoonmaken en opruimen.

Het is eigenlijk maar net waar ik naar toe wil
met de beeldvorming van mijn ouders over mij.

de uitkomsten van beide opties zijn zo verschillend dat ik daar goed over na moet denken,
Is het verschil namelijk zo klein
dan maakt het niet uit welke keuze ik maak
en kies ik voor de minst tijd en energie rovende klus,
als ik zo rond kijk in mijn huis is het niet de eerste keer dat ik deze keuze zal maken.

met ogen zo groot en mijn mond open,
alsof ik in een ijswinkel sta en geen keuze kan maken tussen de 100 smaken ijs
die uitnodigend staan opgesteld in de glazen vitrine voor mijn neus,
kijk ik naar de enorme chaos en bende in mijn uhh laat ik me beperken tot de slaapkamer.
Want als ik aan de woonkamer en keuken denk
is het net alsof de juffrouw van de ijswinkel zegt dat ze in het magazijn
ook nog 100 smaken heeft staan waar ik uit mag kiezen.
En daar word je nou net niet meer blij van kan ik je vertellen.

In deze gaat het eigenlijk niet primair om de keuze,
die is snel gemaakt, namelijk me ergens nestelen tussen de chaos,
een boek zoeken dat ik toevallig zo kan vinden
onder de stapel schone roze en rode was op mijn bed.
kopje thee erbij.. 

Vreemd dat het voor het oog wellicht een zooitje ongeregeld is,
Maar ik verzeker je met mijn hand op mn goede inborst dat ik nooooooit wat kwijt ben,
niet voor lang in iedergeval want ik weet waar alles ligt.
soms zie ik iets niet direct liggen, maar kwijt ben ik het nooit.
iets is namelijk altijd ergens.

ik denk dat mijn brein dusdanig geniaal is dat spullen kleren boeken ect. niet altijd op een vaste plek hoeven te liggen bij mij, stak opgelijnd naast elkaar.
ik heb die structuur nog niet nodig. het gaat goed tot nu toe.
denk ik..

of klinkt dit dan nu als een excusses voor de door mij herhaaldelijk gemaakte keuze om dan bvb nog maar even de was niet op te vouwen..??

okee, terug naar de issue,
het gaat zoals heel vaak in het leven, niet om de keuze maar iets veel belangrijkers.
De uitkomst van de gemaakte keuze;

Dat of mijn ouders trots op me zijn.
En deels op zich zelf dat ze dus ondanks alles mij tot een zelfstandig functionerend en nadenkend individu hebben weten op te voeden.
chappeau!

of dat ze met een afkeurend gezicht door mijn huis lopen,
doodse stilte, slechts een zucht en het getik van mama's hakken
en gepiep van papa's zolen op mijn houten vloer.
Of nog erger, het geluid van papa's zolen op een plakkerige vloer,
ik schiet in de lach bij de gedachten en even bekruipt me de neiging
om met limonade de vloer te gaan dweilen..
aardbeien!!! lijkt me ook nog handig ter bestrijding van de iets wat muffe lucht in huis..
Resultaat; swarte schoenafdrukken op de witte vloer en
zwaar teleurgestelde ouders die voorstellen in de stad een kopje koffie te drinken.
niet zo chappeau!!

okee dat dus... voel je ook de druk?
ik wel dus, heel erg.. al dagen! want ik weet al dagen dat ze komen..

machiavelli scheeft ooit, temidden van de florijntijnse chaos waarin hij toen leefde het volgende

"Mensen laten zich alleen van hun goede kant zien als de omstandigheden daartoe dwingen. Maar zodra iedereen vrij spel heeft en kan doen en laten wat hij wil, zijn verwarring en chaos direct overal troef."

en als machiavelli zich rond 1500 al bewust was van het bestaan van chaos, geeft dat aan dat chaos al zo oud is als de weg naar rome, en dus tot nu toe een niet op te lossen probleem is..

Toch wil ik dat mijn ouders trots zijn,
vooral op zichzelf want ik wil graag de dochter zijn die ze verdienen
dus ga ik nu van mijn huis een mooi opgeruimd schoon kasteeltje maken,

Een luchtkasteel dat wel..